o płynach

См. также в других словарях:

• bełtać — ndk I, bełtaćam, bełtaćasz, bełtaćają, bełtaćaj, bełtaćał, bełtaćany, rzad. IX, bełtaćłczę, bełtaćłczesz, bełcz, bełtaćał, bełtaćany «mącić ciecz» Bełtać mleko. Bełtać zupę łyżką. bełtać się «o płynach: poruszać się z charakterystycznym odgłosem; …   Słownik języka polskiego

• bulgotać — ndk IX, bulgotaćocze (oce), bulgotaćał 1. «o płynach: wydawać dźwięki towarzyszące wrzeniu, przelewaniu, laniu się» Rzeka bulgocze. Woda bulgocze w czajniku. Deszcz bulgotał w rynnach. 2. «o istotach żywych: wydawać dźwięki podobne do bulgotu… …   Słownik języka polskiego

• choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

• glukoza — ż IV, CMs. glukozazie, blm «cukier prosty występujący w wielu płynach ustrojowych roślin i zwierząt, odgrywający podstawową rolę w przemianach cukrów, magazynowany w postaci glikogenu lub skrobi jako surowiec energetyczny organizmów; stosowany… …   Słownik języka polskiego

• kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… …   Słownik języka polskiego

• lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 …   Słownik języka polskiego

• mikrofag — m III, DB. a, N. mikrofaggiem; lm M. i biol. mikrofagi «zdolne do fagocytozy krwinki białe, leukocyty pochłaniające bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje; występują w tkankach i płynach organizmu» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ostać — I dk, ostaćanę, ostaćaniesz, ostaćań, ostaćał ostawać ndk IX, ostaję, ostajesz, ostaćwaj, ostaćwał, przestarz. dziś gw. «zostać, pozostać» Ostań z Bogiem. ostać się ostawać się to samo, co ostać ostawać Miałeś, chamie, złoty róg, miałeś, chamie,… …   Słownik języka polskiego

• ponaciągać — dk I, ponaciągaćam, ponaciągaćasz, ponaciągaćają, ponaciągaćaj, ponaciągaćał, ponaciągaćany 1. «ciągnąc napiąć, naprężyć wiele czegoś, naciągnąć po kolei» Ponaciągać struny, liny. 2. «ciągnąc naczerpać wiele płynów, napełnić kolejno wiele naczyń» …   Słownik języka polskiego

• przeciec — dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł, rzad. XI, przeciecciecze, przecieccieką a. przecieknąć dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł a. przeciecnął przeciekać ndk I, przeciecka, przeciecają, przeciecał 1. «o czymś dziurawym, nieszczelnym,… …   Słownik języka polskiego

• przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… …   Słownik języka polskiego